-GEÇMİŞTEN BUGÜNE ERİYEN VİCDAN VE İNSANLIK-

İnsanlığımız, vicdan ve merhametimiz bir za- manların adeta iklimi, mevsimi gibi, bir atmos- fer gibi, dünyamızı, hayat ve yaşantılarımızın adeta can damarı, insan ve insanlığa şeref ve değer katan paha biçilmez bir dönemin altın anahtarıydı.Vicdan, merhamet, ve saf niyet ha- murundan zamanın ve devrin yaşam kuralları- na adeta hükmeden insan ve insanlık vardı. Mesut ve saadet geçen bir hayat ve ya- şamın dolu dolu yaşandığı bir devrin ve bir ya- şamın nasıl değişip, bugün adeta can çekişen bir insanlık ve hayatla karşılaştığımıza hep be- raber şahit oluyoruz, ve sadece özülerek, in- sanlık ve merhametimizi düne, zalimlik ve maddiyatçılığın yaşandığı bir iklime devir tesli- minin bugünü yaşıyoruz.Güngörmüş yaşlı ve büyüklerimizin sözleri, hep kulağımızda çınla- maktadır.Onların yaşadığı zamanlarda insan ve insanlığı tasvir ederken, bugün yaşadığımız in- sanlık ekseriyetinden ne kadar uzaklaştığımızı, ve acaba bu yaşadığımız insanlık bizmiyiz?so- rusunu kendimize sormaktan kendimizi alıko- yamıyoruz.Açlıkmış, yoklukmuş, birbirine yan gözle bakmakmış, dağda taşta, korkunun ve güvensizliğin olmadığı, herkesin bacı kardeş gözüyle birbirlerine baktıkları bir insanlık, başı- nı taşa yaslayıp gönül rahatlığı ile yatabileceği ağrısız ve hoşnut olabileceği, rahat bir kalbin insanları vardı.Yokluk, çile, fakirliğin diz boyu yaşandığı, fakat şükür, sadakat, ve çalışmanın erdeminde olan, birbirinden haberdar, zorluk ve sıkıntılara ortak davranan bir insaniyetlik vardı.Paraymış, pulmuş, makammış, mevkiiy- miş, bir zamanların insan ve insanlığına hükm etmemiş, nasılki bir devrin endüstriyel ve sa- nayinin baş yakıtı petrol iken, bir zamanlara insan ve insanlık yön vermiş.Her nekadar da savaşlar, yokluk, kıtlık, ve çile bitmemiş ise de, birbirinden emin, kalbi, merhamet ve vicdanı bitmeyen güçlü bir insanlık vardı. Yokluğun varlığı yendiği, maneviyatın maddiyata galip geldiği, özgürlük sömürgeyi yendiği, esaretin zincirini kırdığı bir devrin in- san ve insanlığından bugünümüze baktığımız- da tam tersi bir insanlık manzarasıyla karşılaş- mak inan ki değerli okuyucularımız üzülme- mek, insan ve insanlığımızın bu kadar kan kay- betmesinin ve yok olmayla karşı karşıya kal- masının büyük bir ıstırabını yaşıyoruz.Bugün maddiyat, yokluğa galip, sömürge özgürlüğe, maddiyat maneviyata, teslim olmuş, geçmiş- ten günümüze eser kalmamıştır. Değerli okuyucularımız mevsimler değime- di, zaman değişmedi değişen biziz.Keşke es- ki zamanlardaki yokluğa, açlığa, çileye, razıy- dık.Ne bugünkü öz kardeşin kardeşe mesut ve saadetine gözü açılmayan, bir insanlığı gör- meseydik.Tokun açtan, rahatın zordan, güçlü- nün zayıftan habersiz ve duyarsız bir insanlık İklimine girdik.Eskiden vicdan, merhamet, ve insanlık vardı.Hayat insanlara ıstırap ve acı vermiyordu.Bugün yaşadığımız zaman ise, vic- dan, merhamet, ve insanlığımızı kaybettik, şimdi hayat bizi boğuyor. Saygı ve sevgilerimle