TİCARETE GİRİŞİMCİ UMUTLARA SERMAYE FRENİ

Bugün ülkemizde sermayesi olmadığından bir- çoğu insanımız, ticarette yapmak istediği atılı- mı, maalesef gerçekleştirememektedir. İşte ülkemizde gittikçe artan işsizlik, ve yoksulluğun artmasına prim veren en büyük etken, devletimizin bu konuda yeterince has- sasiyet gösterip birincil sorun olarak görme- si.Halbuki ülkemizde artan nufüsla birlikte, in- sanlarımızın artan iş ve aş arz talebine cevap vermek, devletimizin sadece bu konu gündem olunca hatırlanan, bir sorun olmadan ziyade, her zaman hatırlanması ve kararlılıkla, çözül- si gereken acil bir toplumsal sorundur. Devlet yönetiminde yapılan her yanlış po- litika, bilinmesi gerekir ki; her zaman yönetil- mekteki tebaya yaşamsal ağır faturalar getir- mektedir.Açlık, yokluk, işsizlik, kader değildir. Her zaman dile getirdiğim, bugün de üstüne basa basa dillendirmede geri kalmadığım, yanlış politika ve devletin zaruri ihtiyaçlarından ziyade, fuzuli harcamalarla milli sermayeyi tü- ketmesi, umut ve çare bekleyen insanlara en büyük darbedir. Devlet her zaman denetleyici ve düzenle- yici ilkesini canlı tutup, milletin ihtiyaçlarına cevap vererek, güvenli yarınlar adına devletçi- lik ilkesini kullanarak barışık bir millet ve devle- tin devamı için bir gayret içinde olması gerekir. Tarihe bir göz attığımızda, Cumhuriyetin ilk yıl- larında savaşlar, ve dar bir ekonomik bir büt- çeye sahip bir yönetimin, halkın elinde yeteri kadar sermaye olmadığından, devlet eliyle devletçilik ilkesini devreye koyarak, halkı iş sa- hibi yapıp, ekonomiye kazandırması, ne kadar başarılı bir ekonomik politika gösterdiğinin a- çık ıspatıdır. Bizler her zaman devletimizin bekası için devletimizi, vatanımızı, bayrağımızı, milletimiz için canımızı feda eden bireyler olmanın yanın- da, yanlış politikaya meyil veren bir anlayışa da dur demesini bilmemiz lazım.Milletimizin sal- gınla kıran kırana, bir mücadele verdiği, aşını, işini, ölümle başbaşa kaldığı bir dönemde, devletin kanal İstanbul, ihalesini yapması doğ- ru bir politika mı? İşte asıl tehlike bu. Bu projeye yaklaşık 80-90 milyar dolar bir kaynak olması gerektiği tahmin ediliyor? Bunun yanında hazine garantili yol ve bazı projeleri de hesaba katarsak ne kadar birincil sorunlarımızın fuzuli heveslere kurban edildi- ğini üzülerek maalesef görmekteyiz. İşte sizlere soruyorum: bu kaynakların ülkemi- zin kanayan yarası olan işsizlik ve yoksulluk, ve sermayesi olmayan işsiz insanlar ve ülkemizin acil ihtiyaçlarına harcanması gerekirken, acil olmayan işlere harcanıp, heba edilmesi vic- danları sızlatmıyor mu? Bence yönetimde imkansızlıklar yoktur.Bahane ve tutarsızlık vardır.Ne zaman ki aciliyet, fuzu- liyette, yönetenlerin vicdanlarında baskın ge- lirse o zaman doğru bir politikaya hep birlikte varabilmenin mutluluğunu yaşayacağız. Sevgi ve saygılarımla